اِنَّ اللّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَومٍ حَتّیَ یُغَیِّروا ما بِاَنفُسِهِم
دوستان تغییر در خودمان لازم است نه در دیگران، به محض اینکه اتفاقی میافتد صحبت از تغییر می کنیم اما نه برای خود بلکه برای دیگران!
مدتی است که بحث آلودگی هوای شهرمان زارچ نقل مجالس است و وقتی برخی افراد در مورد راه حل این بحران صحبت میکنند مرتب از دیگران هزینه میکنند . اصلا خود را در معادله قرار نمی دهند. و آن وقت است که تسویه حسابهای شخصی ظهور میکند اگر فلان مسئولی دیروز جواب سلامش را نداده امروز باید در برابر آلودگی هوا پاسخگو باشد و بقیه دیگر تبرئه هستند.
آنها که بومی بودن وغیر بومی بودن مسئولین را مطرح میکنند دقیقا همانهایی هستند که بحثهای زارچ و سرچشمه و این محله و آن محله را دامن میزنند و اگر مسئله غیر بومی بودن مسئولی حل شود باز موضوع دیگری ازمسئول جدید را داغ میکنند.
نباید در دام این مباحث افتاد. شاید تخریب برخی مسئولین طرحی برای انحراف افکارعمومی از موضوع اصلی توسعه و ابادانی شهر و به سمت خواسته های عده ای سیاست زده و نوعی تسویه حساب شخصی باشد.که مردم باید از آن دوری کنند. عده ای که پروژه تخریب را دنبال میکنند باعث اتلاف وقت ما در آبادانی شهرمان می شوند. آنها همیشه به دنبال مسئولینی باب میل خود هستند نه باب میل شهر ما.
مسئولین شهر ما غالباً دلسوز بوده و برای شهرمان تلاش میکنند ولی حضور ما در کنار آنها کمرنگ است. شاید به حمایت ما نیاز داشته باشند. شاید به ارائه نظرات کارشناسان و متخصصان ما نیاز داشته باشند. آنها فرد هستند و ما مردم جمع، که قطعا خرد جمعی می تواند کارایی بهتری داشته باشد. پس ما باید دست بکار شویم تعامل خود را بیشتر کنیم و از بیان نظرات سازنده خود دریغ نکنیم عمل گرایی را پیشه سازیم . در برابر موضوعات پیش رو فریضه امر به معروف و نهی از منکر را فراموش نکنیم . این از سفارشات کیش و آیین ماست.
اما آیا ما در برابر همه مسائل از خود حساسیت نشان می دهیم؟ قطعا نه!
بسیاری از اشتباهات را به خوبی می بینیم و با ملاحظات مختلف ( دوستی ، فامیلی ، محلی و....) از آن میگذریم و آنگاه که به معضلی در جامعه تبدیل شد فریاد وا اسلاما و وا محمدا سر میدهیم.
چه کوتاهی ها که ما در برابر توسعه شهرمان و حتی کشورمان نکرده ایم !
چه تنبلی ها و چه سستی ها که نکرده ایم!
چه تخریب ها که نکرده ایم!
چه نفاق ها و دو دستگی ها که ترویج نکرده ایم!
و چه گذشتهای بیجا و بخششهای بیجا که نکرده ایم!
پس چه وقت باید بخود آییم !
دوستان! شهر ما به همت بلند مردان آهنینش نیاز دارد!
کاش بودند شهیدطاهری زاده ها وصمدی ها و شریف ها وکریمی ها و دیگر یارانشان... !
مردان مرد میخواهد عرصه تلاش و آبادگری! دوستی و رفاقت می خواهد! حمایت و یاری می خواهد!علم و دانش و فراست می خواهد !شجاعت و غیرت میخواهد!
فکر میکنید نداریم؟
داریم ولی خفته است!خمار است در بند است در بند دنیازدگی است در بند سودجویی و خودخواهی است. در بند اسارت خودمان است.
چه راحت است " انفسهم " را در آیه فوق به دیگران نسبت بدهیم و خود را راحت کنیم ! اما نتیجه اش می شود عدم پیشرفت، توقف، واژگونی و در پایان نیستی!
در راه آبادانی شهرما همت مسئولین بخش قطعا و قطعا یکی از مهمترین عوامل است. ولی خواستن ها و پرسشگریهای ما، ارائه طریقهای ما و همکاریهای ما هم از اهمیت ویژه ای برخوردارست.
بی تفاوت نباشیم
انتقاد کنیم
پیگیری کنیم
تخریب نکنیم
دلسوز باشیم
شهرمان اباد می شود.
انشالله
به امید توسعه ای پایدار همراه با آرامش و آسایش و سلامتی
درباره وبلاگ
