اين تز شريعتي است و ريشه قرآني ندارد , کسي که با حسين تباشد قطعا از بسياري از مقامات محروم است و براي قصورش هم مورد بازخواست قرار خواهد گرفت ولي اگر با حسين نباشد و بر سفره شراب هم باشد گناهش مضاعف است , شراب خواري گناهي بزرگ است که مجازات خاص خود را دارد , و با حسين نبودن گناه ديگري است و در نماز بودن با بر سفره شراب بودن با هم قابل قياس نيست و هرکدام موضوع خاصي است که عمل يا ترک آن عواقب خاص خود را دارد.