حتماً دیده ایم برخی افراد که به اصطلاح خیلی مدعی و مفتخر به ایرانی بودن هستند، مدام انقلاب و مسئولان را مورد نکوهش قرار می دهند که چرا جایگاه ایران را پاس نمی دارند؟! و بعد هم ایران ایران و کورش کورش و هخامنش هخامنش شان گوش فلک را کر می کند که ما الان باید چه و چه می بودیم و الان چه و چه هستیم و بعد هم مستقیماً دو سه نفر مقصر را معرفی کرده و شروع به توهین و ناسزا می کنند، اگر در حین سخن گفتن با اینان یکی دو کلمه ی عربی را در جمله ات به کار ببری به سان یک مورخ ادیب و متعصب ایرانی از تاریخچه زبان فارسی می گویند و ظلم هایی که زبان عربی به آن کرده است و بعد هم کلاً عرب را و هر متن عربی و هر عربی را فارغ از اینکه قرآن باشد یا نبی باشد یا ولی، همه و همه را محکوم می نماید.
همه ی اینها را که گفتم تا این گونه ایرانی بودن را رد کنم، آری! ایرانی بودن در این نیست که به عنوان یک ایرانی از وظایف امروزمان غافل شویم و مدام از گذشته و دیگران بگوییم و بنالیم؛ ایرانی بودن به این نیست که زبان فارسی را بخواهیم ولی جنس ترک بپوشیم! ایران را پاس داشتن به این نیست که منشور کورش را بین هزاران تزیینات و لوازم اروپایی و چینی قرار دهیم و بعد هم افتخار کنیم! ایرانی بودن این نیست که از لجاجت با عربی، کلماتی که حروف "گ"، "چ"، "پ" و "ژ" را بیش از سایر کلمات دارند را لقلقه ی زبان کنیم ولی وسایل الکترونیکی و خودرو و لوازم خانگی و فرش و ظرف و کفش و لباس مان منقش به made in iran نباشد.
ایرانی بودن به مسئولیت داشتن در برابر ایران است، نه بی مسئولیتی و طلبکاری، نه به غر زدن، ایرانی بودن به این است که ایران را از هیچ کشور دیگر کوچک تر ندانی و قدرش رابدانی، ایرانی بودن به این است که ایران را از پنجره ی دشمنان ایران نبینی و بدانی که منافع ملی ایرانیان را bbc دنبال نمی کند. ایرانی بودن به این است که بدانی بودجه ای که آمریکا و انگلیس برای ما تصویب می کنند برای حمایت و بزرگداشت ایران نیست؛ ایرانی متعصب بودن به این است که جنست را خودت مصرف کنی اگر حتی هیچ جای دنیا یک پول سیاه هم برایش ندهند، ایرانی بودن البته به احترام گذاشتن برای ایرانیان است نه اینکه جنست را برای مشتری داخلی بی کیفیت تر و گران تر از مشتری خارجی بسازی و بفروشی، ایرانی بودن به این نیست که کارگر غیر ایرانی را بر ایرانی ترجیح بدهی و یا این که پولت را بفرستی آن ور آبها تا خرج اشتغال کارگر غیر ایرانی شود، ایرانی بودن قواعدی دارد و شواهدی وگرنه ادعایش را که همه داریم، پس بیایید ایرانی واقعی باشیم نه فقط یک مدعی.
http://salmaneali.parsiblog.com/Posts/406/
سلام
در شهر ما هر سال باخاموش کردن بخاریها در شب عید، بعد از یکی دو روز عید دیدنی باید کولرها را سرویس و راه اندازی کنیم.
امسال خدا ما رو غافلگیر کرد و ماشالله بارندگی بهاری خوبی داشتیم. مخصوصا دیشب و امروز بارش باران در شهر زارچ و یزد قابل توجه بود و پس از مدتها حال وهوای بهاری ای به شهرمان داد.
حال و هوایی که ما را از یاد چکمه ی سوراخ شده کودکی که در یادداشت قبلی نوشته بودم غافل کرد.
پس
با بچه ها زیر نم نم باران مدتها را به قدم زدن و بازی پرداختیم
و غرش ابرها را مسخره کردیم.
یادم رفت که سالهای قبل، وقتی بارندگی می شد به یاد خانه های خشتی و گلی شهرمان می افتادم که سقفش نم می داد و یا سیمهای برقش اتصالی می کرد.
یادم رفت که تا پارسال که پشت بام خانه ایزوگام نبود به خدا می گفتم خدایا ممنون از بارش باران! ولی به ابرها بگو کمی به ان طرف تر بروند و توی کوهها ببارند! تا کشاورزان به نوایی برسند ما که کشاورزی نداریم!
یادم رفت که قدیما از غرش ابرها می ترسیدم!
خدا بهش عمر با عزت بده اون ماشین سواری که وقتی از کنارمان گذشت سر و لباس ما را از آبهای کف خیابان بی بهره نگذاشت!
و به یادم آورد که:
حالا که همیشه سوار ه ای و برای تفریح پیاده روی می کنی
به فکر افرادی باش که همیشه پیاده اند و برای تفریح سوار ماشین می شوند.
بدون شرح!
هزاران نفر برای باریدن باران دعا می‌کنند
غافل از آنکه
خداوند با کودکی است که چکمه‌هایش سوراخ است.
الا ای چاه، یارم را گرفتند
گلم,عمرم,بهارم,را گرفتند
میان کوچه ها با ضرب سیلی
همه دارو ندارم را گرفتند
درباره وبلاگ
